سلام عزیزان من #ادیب هستم به دفتر شعر ماه خوش اومدید در اینجا سروده های من رو خواهید شنید
من با خودم عهد بستم هر روز یک دو بیتی یا بیشتر بنویسم و ۳۶۵ روز این کار رو انجام بدم کنار من باشید سرودن رو یاد میگیرم و می‌سرایم و می‌شنوید
https://t.me/Mah_Poem

سلام خوبم ،من اینک اینجا هستم؛
چرا نگویم بیت ها وقتی تنها هستم

الان بین ما و شما است یک صفر بزرگ
شما گویی تنها ، ولی من دانم با شما هستم
( ۳ تیر ۱۴۰۱)
@Mah_Poem 🌙

در کنج دیوار های پوسیده
نشنیدم کی و کجا را پرستیده
دیدمش از دور همچنان تار بی وضوح
فهماندمش از چشمای خمار و بی وضو
گفتمش که هستی ای بی وجوه؟
گفت آماده ، آمده ام بی رکوع
تا وجه و وجوه حاصل را کنم پر و جو
( 4 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

#رهایت_نکردم 🌙
فکر میکردم دوباره خواهی بَرگشت
ولی اکنون فهمیدم بر نخواهی گشت
از قدیم گفته اند ، چون دوستت دارد
پس رهایش کن ، چون دو سِتَد دارد
این ماجرا را ! ، اولی را دانم که گر بَر گردد
مال توست ، دومی را دانم که گر بُر بَر گردد
اینک دگر ، مال اوست ، یعنی دیگری
پس نکن رهایش و سعی کن بی معنی بگیری
محکم دستانش را، و چون یاد وی را رها گیری
دیگر هیچ گاه معرفت خویش را سایه نمیگیری
رهایت کردم در میان امواج پنهان وجودم
سعی نکن کام بگیری از لبان بغض آلودم
این نهان را چه به دود اندر دود اندود شده
سکوت بخشی از وجود و وجوه و سجود شده
(4 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

معنی زندگی ، جهان و همه چیز در چیست؟
رقم چهل و دو ، راز نهان در پی همه چیست

(5 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

#ندای_ناجی از دفتر شعر ماه 🌘
در تمام ، طول تام عمرم به تمنا
گذشت ، تا بیابم ز ناجی یک تقاضا
یافتم جز من ، مرا نشود کسی ناجی
و دهد نجات مرا و گشتم در این معما
جست و جوگر و یافتم منجی را خویش
کردم هویدا ، خویش را در این محیا
یافتم و تلاش کردم بسازم خویشتن
همت به قلبم بستم و گشتم با مسما
یافتم خویشتن در مسیر ساخت راه
و فهمیدم الان می توانم شوم شکوفا
کیمیا می کنم ولی اجزای من کلمات
و در این مرحبا یافتن راهنما و در انتها
پیدا کردم خویش ، نجات دهد خویش را
به انتها ، گشتم برای رشد خویش مبتلا
در سیاهی تو را کیست ناجی ای ادیب
بدان گر در سیاهی شنیدی فریاد اشنا
بدان آن صدای خویش است و نیست
دیگری در این ماجرا و این فضا ز قضا
میابی ناجی خویش را ، و می شنوی
ندا درون خویش ، و ندا میرود به نوا
می شنوی نوای خویش و پیدا در آشکار
این ماجرا ، گر در آینه سیاه گردی هویدا
بیاب خود ، ناجی هستی و بشنو این عطا
از صدای،نمای،دعای،ندای،نوای این مبتلا
( 5 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

#سمفونی_خاکروبه از دفتر شعر ماه 🌙
من او بودم برای دیگری ،که برای من آن بود
رود بود ، در این حوالی ولی در آن آب نبود
سرود نبود صدای سوت کالسکه مردود بود
که خروار ها آزار در خلوت حیات خالی نمود
آدا دختر جوان در این حوالی مشهود بود
بزرگ مادر ایشان را در سرش نجاتی بود
بزرگ مادر آدا را در موسیقی وجود نمود
( ادامه دارد... )

@Mah_Poem 🌙

#رهایت_نکردم از دفتر شعر ماه 📒
(بفرست به کسی که قرار نیست حالا حالا رهاش کنی❣)
@Mah_Poem 🌙

من مدت ها می شود ، از نزدیک او را نمی بینم
اکنون page اینستاگرام ش را رو گاهی می بینم
داستان های خوشی در حوالی این شهر پلید
نمی بینم و رد میشوم چون قلبم را قهر درید

(۶تیر ۱۴۰۱)
@Mah_Poem 🌙

به قول ادیب سپهری 'چشم ها را باید شست '
'جوری دیگر باید دید' ، من شستم ولی او نشست
چشمهایش ها را ، شنیدیم یکی روایت میکرد
از زمین و زمان و حال و فردا گلایت میکرد
گفتمش ای حکیم ، چه تو را کرده اینقدر نارحیم؟
گفت : روزگاری این حکیم بود مهربان و حمایت میکرد
ولی یک روز داستان ز قضا، این حکیم را کرد نارحیم
بود مرا یک عزیز ، دل و جان و روحم بود برایش فدا
او مرا رها کرد بی ندا و صدایم را دیگر نشنید بی وفا
(7تیر1401)
@Mah_Poem 🌙

آسمان شهر را اشک چشمانم شُست
پرسیدن که در پی این دیوانه جُست؟

(7تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

به قول کهنه رئیس"از دشمنان شکایت بَرَند به دوستان "
"چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم" هان؟
جوابش را دهم ای سعدی بزرگ! هر دشمن را دوستی است،
وهر دوستی را دوستی بهتر ، پس هر دست را رودستی است
پس بریم شکایت ز دوستان سطحی به دوستان واقعی
چون همینک توان گفت درد ما را به جز کوهستان اطلاعی
دارند و دوستان توانند دهند التیام درد ما را حتی تصنعی
سمعی این درد ها التیام نکند مانند گرمی هور بی تشعشعی
(۷تیر۱۴۰۱)
@Mah_Poem 🌙

#حکایت_گلدار از دفتر شعر ماه 🌘
بود یک برنجکار ، پرهیزکار ، با پشتکار
گشت تو دار ، و بیدار از این رشته افکار
پاکت تمبردار با تنویر افکار سپرد به دهدار
گفت شو دست اندر کار و رسان به گلدار
نامه بود برای گلدار دختر فراموشکار برنجکار
گلدار دختر برنجکار، بود قلم کار در شهردار
برنجکار در انتهای نامه نوشت به امید دیدار
گلدار من! ای دختر عزیز تر جان و بخت بیدار
برنجکار نبود مال دنیا پشتوانه دار ، یعنی پولدار
پس او را بود چند کسب و کار و چندین کس وکار
دریغ نبود از هیچ کار، روزی منبت کار ، گاه شالیکار
دوستی بود وی را بس گناه کار و قماربازی کهنه کار
یک روز غذای ظهر وی بود آش شله قلم کار
از گره کار،آن روز شد مهمان، قمارباز کهنه کار
گفت ای برنجکار نخور قلم کار ، ز قمار پرخریدار
و خورد برنجکار فریب این افکار و شد یک قمار کار
وی بود پرهیزکار، لاکن قمار کرد پارچه حریر گلدار
و کس نداد وی را هشدار و برد پارچه را دزدکهنه کار
و برنجکار دیگر نکردهیچکار،در این مدت مصیبت بار
و گشت بدهکار! و ز این دهدار راهدار بسوی شهردار
دیدار کرد با گلدار،وی ندانست خواب است یا بیدار
( ادامه دارد ...)
(9 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

واضح نیست شعرم این را دانم ولی
چون بهم ریخته است فکرم بی دلیل

(10تیر1401)
@Mah_Poem 🌙

#دل_بی_مغز از دفتر شعر ماه 🌒
مغز گوید دریغا او را از وفا
دل نگوید حاشا او را از جفا

دل دهد این جسم را بر فنا
مغز ناطق او دهد بر او جزا

گویم ای دلم نکن اعتماد بر این دلبر بی فا
گوید ای #ادیب دوستش دارم بی چون و چرا



(11تیر1401)
@Mah_Poem 🌙

می نویسم و جوشد کلمات از قلبم به قصائد
نمی بینم که شنید و خواند این قصائد به قواعد

(11تیر1401)
@Mah_Poem 🌙

ادیب را در این صحبت صورت آشنایی نیست
این تیمار را حسرت به سیرت مبتلایی نیست
مرا به رغبت به خلوت خویش خوانی ولی
این کثرت غیبت از عادت به محنت کیست؟
(12تیر1401)
@Mah_Poem 🌙

می شنوم از این رویا یک نجوای آهسته
صدایت میزنم ای رعنا! با معنای شایسته

(13تیر1401)

@Mah_Poem 🌙

گویند این ادیب با شعر گم گشته مست
گویم ای مرید این حرف موهبت هست
عروض شعر های ادیب به طول گسست
و این ناگفته هایم به شعر شد و خجست

(14تیر1401)

@Mah_Poem 🌙

#نیم_بیت_عریض از دفتر شعر ماه 🌘

امید پرده های پلید سیاهی را درید
نوید روز های سپید را با لبخند چشید
شنید آواز جدید از قناری های تازه رسید
دمید صور عید و سال نو شد در سایه بید

(15تیر1401)
@Mah_Poem 🌙

زردی گل فرد ، سر از خرد سنگ بیرون کرد
سردی سلام یار، به قصد عمد حیرون کرد

(16تیر1401)
@Mah_Poem 🌙

من او را برای دل خویش یار میخواندم
ولی چه افسوس، او مرا بار می دانست

(16تیر1401)
@Mah_Poem 🌙

- اولین تکست رپی که من نوشتم

(#اینجا_جای_این_حرفا_نیست )

(اینترو)

ببین اومدم سراغ تون
سریع جارو به دم تون ببندید
برید تو لونه هاتون
می دونم نمی دونی
و شایدم نمی‌خوای بدونی
اما من میگم شاید فرجی شد

(ورس - ۱)

تکست امو تند و تیز
چفت تک تک و یک ریز
شلیک میکنم وسط پیشونیت
گوش هاتو تیز کن
چهار چشمی ببین این حرفا
این حرفا بر مبناست
پر معناست
قبلاً شنیده بودم ازت
گلم من ! نگو اون گل نبود
من و ما و اونا در فکر دیسلاو
ولی دریغ از اینکه مجنون بنگی بود
عمو دختر کشه
کنسرت پر کنه
جک در کنه
شعر می نویسه
پس تکست در کنه
عمو جادگره و افسون می‌کنه
یه دست گل رو تبدیل هیت میکنه
چی بگم اخه
وقتی فوش دهنش آدامسه
یه وجه مشترک داره با empape
تو هم گل میزنی اونم گل می‌زنه
چه فایده!
زنبور گل زد عسل شد
عمو گل زد تٍرک شد
این جاده منتهی به بمبسته
راتو عوض کن
یا بدون دوستت با گلاب شسته
مغزت تو
اونی که این اشغال رو
کرده بهت فرو
نکنه بازم پیام داری؟
شاید به اون پیامت ببالی
یک ایران یه گلی دیدن
که گرده گل زده
روی گل های قالی شل کرده
ولی چشو بسته و دهن باز کرده
ببین فوش یه گلی ، گلابه
اگر هم پیام داری
اون پیام رو بگیر
«صدای پیر مرد خیاط»:( بکون تو کونت )

کورس

اینها همشون یک در کن
یک رو می‌خوان یک شبه
ضرب در صد کن
ولی الان حرف من با یوتیوبه
توییتر رو یه نگاه کن پر شده
#اینجا_جای_این_حرفا_نیست

(17 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

#جواب_بی_سوال از دفتر شعر ماه 📒

گفتا ای ادیب ادب از که نیآموختی؟
گفتم گر شوی ادیب ، ادب اندوختی؟
گفتا لطفا سوالم را نده با سوال جواب
گفتم ادیب بیدارس ولی تو انگار خواب
خوابم ولی انگار بیدارم در این راه پیچ
جوابم ولی انگار ندارم سوالی دراین هیچ
تمام جواب هایم بی سوال مانند ولی
نیافتم جواب بهتر از سوال همانند ولی

(18 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

من تو با هم متفاوتیم
میگی چطوری؟
شما با پدرت مترادفین
راهی رو میری
اونی که جدت ساخته
ولی من انتخاب کردم
راهم رو خودم بسازم
لباس ت از بهترین جا
ولی من انتخاب کردم
جورابمو خودم ببافم

(19 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

ادیب ماند ولی
آداب را خواند ولی
ادیب ادب یاد دارد و گوید
افسوس مرید کتب نخواند ولی
چه گویم وقتی کتاب خوانی نیست
این عام نمی خوانند سعدی حافظ ولی
دل نبستم به ستد شعرم برای معاش زندگی
لاکن در ادب ، ادیب و شعرش حرف هایی دارد ولی

(19 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

در خلوت ظلمت حسرتم سر صحبت غربت را باز کردم
و علت محنت سیرتم را از کسوت رغبت به او ابراز کردم

(20 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

( این شعر رو در قالب جدید نوشتم این قالب ساخته #ادیب هستش و اسمش #قاف هستش قاف یک قالب جدید است که معمولا بصورت تک بیتی نوشته میشود و در این قالب تمام کلمات هر مصراع با مصراع بعدی هم قافیه هستند و معمولا به موضوعات اجتمایی و عاطفی و عارفانه اشاره دارد )

#یه_روز_سخت_میگذره #رپ

(ورس -1 )
می دونم روزای سخت بالاخره میگذره
حتی برای این روزام ناراحت نیستم یذره
هیچ وقت یادم نمیره کیا بودن کنارم
وقتی نبود کسی کمک حال و به یادم
می نویسم شاید یکم دلم سبک بشه
دلی که پره ، چطوری یهو خالی بشه؟
بیت هام انعکاسی از قعر احساسمه
اونی که در سختی کنارم بود دوستمه
اونا از ما بهترون هستن اینجور میدونن
نمی دونن فکر های من از اونا براقتره
دوسم ندارن می دونم این رو
ولی تمرکز من رو اهداهم قویتره
ببین مرفع زاده بی درد
من در نبردم با درد
سختی و فکر به آینده من رو میکشه
ولی این بچه مرفع علف ناب میکشه
فکرم ذهنم قلبم مغزم متمرکز
به هدفم مقصدم و مثل مادون قرمز
اونا که توی باتلاق کنارم غرق شدن
وقتی این آب گوارا بشه
بد خواهام رو تو این آب غرشون میکنم
اونا که بجا اینکه نمک روی سفره بزارن
روی زخم نمک پاشیدن
نمک دون رو می کنم تو کونشون
نکه دوست نداشته باشم
ولی ازت منتفرم و اینم نشون

(21 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

گشتم درون خویش تا بیابم تو را
نیافتمت،چون جزئ از کلی من را

(22 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

#نثر_موزون
رسم شرم برآن بود به هنگام بزم گر گرم سهم خویش از سخن شوی نظم خویش را بر وهم خویش چشم بپوشانی و نرم و آهسته سخنی جاری کنی

(23 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

#او از دفتر شعر ماه

ای خردمند بدان در گذر عمر به تباه
این عمر گران مایه س و تلف آن گناه
اقدام رفع پیش نیاز و رسیدن به رفاه
بدان عمر و مال دنیا مال توست نه جاه
"لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ" شکر او به گواه
می افزاید بر نعمت ت! پس از او بخواه
او ست یاورم و باورم در این مسیر کوتاه
شکر گویم او را برای هر لحظه گاه به گاه

(24 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

گویم دیشب دیدم قرص کامل مهتاب
تا بامداد ناظرم بود دراین شب نایاب


(24 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

گفتا ادیب در نظم تو را آیدی نیست در این کار
گفتم از این نگاه کن بایدی است مرا در این کار

(25 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

خواستم بیابم چرایی زین جهان در این ادب
نتواستم گویم جوابی به سوالاتم زین سبب
پاسخ هایم بی سوال مانند گاهی در عجب
نیافتم پاسخی زیباتر از سوال کردن در ادب

(26 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

آرزو دارم لبانم را بیارایی
با لبان سرخ همچون لعلت
تمنا دارم ز زبانم تا شنوایی
با گوش دل بی دلیل بی علت
(27 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

پرسیدم ای لیلی من این بود مرا روا؟
گفت گر شوی مجنون باید رها و سوا
شوی ز دنیا ، و قرار دهی عبا در این بنا
ی عشق ، ببخشی ز معشوق خطای جفا
ی عشق ، و گر نباشد در عاشقی ندا و ریا
این عشق را بماند ، مجنون و لیلی به بقا

(28 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

گفتمش ، از کوه اندوه دلم بی هیاهو
شنید زین شکوه این انبوه دلم به نیکو

(29 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

#خواب_محال از دفتر شعر ماه 🌘

یادمه شبی غرق بودم در فکر و خیال
در اندیشه ی راه در آوردن پول حلال
ناگهان آمدم به خود دیدم خاک ذغال
افتاده روی فرش! به وقت تحویل سال
وهم گرفت وجودم گشتم شوریده حال
در باز شده و آمد داخل یار صاحب جمال
یک دست ذغال و ید دیگر قابل اشتعال
کفتمش زین حرارت عشقت آمد اشتعال
تمام بند بند وجودم سوی سطح انفصال
یادم دارم یار کام گرفت و فعل و انفعال
بعد آمد. و ناگه پریدم زین خواب محال

(30 تیر 1401)
@Mah_Poem 🌙

گشتم درون زندگی خویش در این نما
پیدا کردم نوت خویش در میان این نوا
یک را دیدم فرا خواند و گفت با این صدا
گر خواهی شوی آشنا ،بیاب زین چرا ، ندا
(01 مرداد 1401)
@Mah_Poem 🌙

شاید زین بیت ها مرا گشایشی آید
باید ادیب را زین شور ،نظم نو سراید
بیاید شور عشق زین حقیر را و فرماید
نماید رخسار خویش به ادیب و گشاید
رباید ازین گشایش لب ها دل مرا شاید

(02 مرداد 1401)
@Mah_Poem 🌙

دیوانه گشته و میچرخد به دورش همچون پروانه
افسانه ها ساخته ز شور این عشق همچون مستانه
پیمانه ها پر می شود زین عطر ناب عشق فرزانه
ترانه ها گفته می شود آکنده از مهر در این کاشانه
جوانه ای هستیم در کنار هم و دانم شویم گلخانه
شانه هایت آرامگاه آرامش من است در این بهانه

(03 مرداد 1401)
@Mah_Poem 🌙

خواستم گشایشی یابم زین ابهام
جست و جو کردم رسیدم به اتمام
زین ادب و نظم جویم برای احترام
یافتم مسیر خویش را، وشدم ادغام

(05 مرداد 1401)
@Mah_Poem 🌙

خویش را دیدم در راه آرزوی دور و دراز
در آن جست و جو کردم و یافتم زین راز
گر خواهی رسی زین آرزوی محال دلنواز
شو مسمم چون کمر همتت به تلاش نیاز


(06 مرداد 1401)
@Mah_Poem 🌙